Ancient Meditations

 

De Essentie van Meditatie.

De Poëzie van Bewustzijn

 

Meditatie is de kunst van het thuiskomen in jezelf, een stille revolutie die de deur opent naar het onnoembare. In de Oosterse tradities is meditatie niet slechts een techniek, maar een mystieke reis. Een uitnodiging om het diepste wezen van het bestaan te proeven.

Zoals Rumi zei:

“Sluit je ogen,
val in het hart,
en luister,
daar fluistert
het oneindige.”

De meditaties van Osho , zoals de Mystieke Roos b.v. en tantrische meditaties van andere oosterse Masters, herinneren ons eraan dat bewustzijn niet losstaat van het lichaam, maar erdoorheen danst. Tantra leert ons dat verlichting niet gezocht hoeft te worden buiten onszelf, maar gevonden kan worden in de volledige omarming van het leven. In  adem, aanraking, beweging en overgave. Het is de ontmoeting tussen lichaam,

Regelmatige beoefening is de sleutel om deze diepgaande essentie te ervaren. Zoals een rivier haar bedding slijpt, zo opent meditatie het pad naar de verborgen ruimten van het innerlijk. Het is geen streven, maar een overgave—aan het moment, aan de leegte,
aan de liefde die geen naam kent.

Ga zitten, adem, voel. Het mysterie is al hier.

Hier  een aanbod aan verschillende actieve meditaties die ik geef in
 1-3 daagse / retraites of avond events.

The Mystic Rose

In de stilte van de yurt, waar de tijd even stilstaat,
begint de reis van pure bevrijding.
De Mystic Rose, een meditatie van Osho,
nodigt uit tot het toestaan van wat altijd verborgen was.

Lachen, puur en ongefilterd,
een stroom van vreugde die je ziel omhelst,
zonder reden, zonder doel,
alleen maar de ervaring van het moment,
het lichaam dat zich overgeeft aan de lichtheid van het zijn.

En dan, als de lach vervaagt,
komt het huilen – niet uit verdriet,
maar uit het diepe toestaan van alles wat je vast hield.
Het is de bevrijding van wat ooit opgesloten was,
een zachte regen die het oude wegspoelt,
je hart opent, je ziel ademt.

En wanneer het lachen en het huilen zijn verdwenen,
blijft er de stilte – een stille oceaan van innerlijke rust.
De mystieke stilte waarin alles één is,
waarin je de adem van het universum voelt,
waaruit de diepste waarheid opwelt,
niet als gedachte, maar als aanwezigheid.

In deze cirkel van lachen, huilen en stilte
is er niets te bereiken, niets te willen,
behalve het toestaan van de ervaring zelf.
Want in het toestaan vind je de vrijheid,
de pure mystiek van het moment,
waar je jezelf vindt in de oneindigheid van je eigen zijn.